Kyle Bevan (31) werd dinsdag in Swansea, Wales, veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf nadat hij schuldig bevonden werd aan de moord op de tweejarige Lola James, zijn stiefdochtertje. Hij mishandelde het meisje maandenlang en bracht haar uiteindelijk op 17 juli 2020 een “catastrofaal” hersenletsel toe. Vier dagen later stierf Lola in het ziekenhuis.
Bevan, een zwaar drugsgebruiker, woonde zo’n vijf maanden bij Lola’s moeder Sinead James (30), toen het meisje overleed. Gedurende die maanden liep Lola een aantal ernstige verwondingen op, waaronder een blauw oog en een bloedneus. Haar moord is volgens onderzoekers het hoogtepunt van het escalerende geweld van Bevan tegen haar.
Tijdens zijn proces ontkende Bevan het meisje pijn gedaan te hebben. Hij beweerde dat haar verwondingen een resultaat waren van een ongeluk met de familiehond. Die had Lola van de trap geduwd, klonk het bij Bevan. De verwondingen van Lola waren volgens medische experts echter vergelijkbaar met die van slachtoffers van auto-ongelukken. De letsels, zeiden de experts, waren waarschijnlijk het gevolg van mishandeling.
De medische experts hadden het over 101 schrammen en blauwe plekken op Lola’s lichaam, grote schade aan haar ogen en ernstige verwondingen aan haar hersenen. Een van hen noemde Lola “het meest mishandelde en gewonde kind” dat ze in haar hele carrière gezien had. Dr. Deborah Stalker stelde ook dat verschillende van de verwondingen werden veroorzaakt door wapens.
Bevan stuurde ook een verontrustende video van Lola’s levenloze lichaam naar zijn moeder. Hij probeerde haar in de beelden op te pakken en weer op haar voeten te zetten, waarna ze echter weer slap op de grond viel. “Ze is weg. Ze is weg”, zei Bevan tegen de camera.
Moeder lag te slapen
Lola’s moeder werd schuldig bevonden aan het veroorzaken of toestaan van de dood van haar dochter en kreeg zes jaar gevangenisstraf. De politie accepteerde, vanwege inactiviteit op haar mobiele telefoon, dat de vrouw sliep toen Bevan de aanval op haar dochter uitvoerde. Het enige dat Sinead gehoord had, zei ze, was “een knal en een schreeuw” in Lola’s slaapkamer. Ze beweerde dat ze naar haar dochters kamer was gerend en Lola zonder zichtbare verwondingen op Bevans schoot had zien zitten. Ze beschreef hoe Bevan haar gerust had gesteld, waarna ze weer naar bed was gegaan.
Sporen uitwissen
Uit bewijsmateriaal blijkt dat Bevan na de dood van Lola nog enkele uren lang zijn sporen had proberen uitwissen, in plaats van een ambulance te bellen. Zo ontdekten onderzoekers op zijn telefoon zoekopdrachten op het internet zoals “tweejarige kreeg net een klap tegen het hoofd, werd helemaal slap en snurkt”. Bijna een uur na die zoekopdrachten belde hij pas naar zijn moeder om haar te vragen de hulpdiensten te bellen.
Toen onderzoekers het huis betraden, troffen ze het vies en rommelig aan, maar merkten ze op dat het bad “vlekkeloos leek, alsof het net was schoongemaakt”, vertelde aanklager Caroline Rees KC aan de jury. Bevan zou het bad hebben schoongemaakt nadat hij Lola erin had gestopt. Er werd ook een natte, bloederige, met braaksel besmeurde onesie teruggevonden, die Lola waarschijnlijk droeg toen ze werd aangevallen.
